Najładniejsze miasto Meksyku

Jazda po Meksyku przypomina czasem kolejkę górską w zwolnionym tempie. Kraj jest przeorany pasmami górskimi i co rusz trzeba się wspinać i zjeżdżać. Najwięcej tego typu akcji mieliśmy w dniu, o którym mowa, kiedy to trzeba było wspiąć się do rezerwatu motyli, zjechać z niego na tereny położone stosunkowo nisko, po czym znowu wjeżdżać po serpentynach na górę.

Po rezerwatach motyli zrobiliśmy krótki postój wCuernavace, mieście nie wyróżniającym się niczym szczególnym oprócz ogromnego kompleksu klasztornego, którego część należy do unescowego wpisu Klasztorów wokół Popocatepetl. Klasztory te to kolejny, po misjach w Sierra Gorda, przykład chrystianizacyjnej działalności hiszpańskich kolonizatorów. Wybudowane zostały na południe od stolicy Meksyku, w miejscach, które chyba i 500 lat temu nie były metropoliami. Nie można powiedzieć, że kompleksy klasztorne przysłużyły się rozwojowi najbliższej okolicy – z kilkunastu klasztorów tylko jeden jest położony we w miarę dużym mieście – w Cuernavace właśnie. Byliśmy wcześniej w jeszcze jednym miejscu objętym tym wpisem - Huejotzingo, w którym klasztor zajmuje cały kwartał ulic i przytłacza ogromem to małe miasteczko. Klasztor w Huejotzingo był jednak zamknięty, przez co moje trzechsetne odwiedzone miejsce z listy UNESCO przypadło na znacznie bardziej spektakularne Teotihuacan.

Wizyta w Cuernavace też nie była szczególnie satysfakcjonująca – kompleks klasztorny był wprawdzie otwarty, ale najważniejszy zabytek, XVI-wieczna katedra, była zamknięta na czas remontu – zwiedziliśmy więc tylko muzeum klasztorne, a ja wszedłem do przedsionka i zajrzałem przez dziurę do środka. Na szczęście obok katedry były czynne inne kościoły i kaplice.

Długi dzień mieliśmy zakończyć odwiedzając kolejną świątynię - kościół św. Priski w Taxco de Alarcon, gdzie zatrzymaliśmy się na nocleg. Planując podróż do Meksyku widziałem zdjęcia kościoła, uważanego za jeden z najlepszych przykładów meksykańskiego baroku (nie zliczę, który to już raz stykaliśmy się z „jednym z najładniejszych” barokowych zabytków Meksyku), ale nie wiedziałem nic o samym Taxco de Alarcon. Wjeżdżając do miasta szybko się przekonałem, jakim byłem ignorantem i jakie mieliśmy szczęście podczas tej podróży.


Zapomnijcie o San Miguel de Allende, Queretaro, Guanajuato, Morelii czy innych unescowych miastach. Naszym numerem jeden w całym Meksyku było właśnie Taxco de Alarcon! Miasto, podobnie jak Guanajuato, jest wyjątkowo malowniczo położone na zboczu góry, a jadąc główną drogą dojazdową ze stolicy co najmniej dwa razy można podziwiać jego wspaniałą panoramę. Uliczki są niesłychanie wąskie i strome, co dodaje trudności przy chodzeniu, ale ma swój niewątpliwy urok. W odróżnieniu od wszystkich innych widzianych przez nas miasteczek w Meksyku Taxco de Alarcon nie jest wcale kolorowe – przeciwnie, mieszkańcy postawili na klasyczny kolor biały i rzeczywiście całe historyczne centrum jest koloru białego – czarne są tylko balustrady balkonów, szyldy i tego typu artefakty. Taksówkarze w Taxco jeżdżą stylowymi, białymi garbusami. A nad centrum miasta góruje wspaniały kościół św. Priski, będący w Taxco prawdziwą wisienką na torcie. Zresztą popatrzcie na zdjęcia, mówiące więcej niż moje opisy…

Zdjęcia (20)

Komentarze (4)